Hayat bazen pamuk ipliğine bağlı.
Zor kararların verilmek zorunda olduğu yaşlar var insan hayatında. Vazgeçilmesi gereken fırsatlar, ayrılması gereken yollar, seçilmesi gereken yol ayrımları. Yetişkin olmak, her şeyin sorumluluğunu tek başına almak demek ne demek verdiğim -ya da veremediğim- her kararda bir kere daha anlıyorum.
Hayat bazen pamuk ipliğine bağlı.
Beni neyin mutlu ettiğini bildiğimi sanırdım. Öyle ki bu sıralar varlığımın sebebini bile sorgular oldum. Bu dünyada olmamın bir amacı olmalı, benim görevim ne? Bazen kalabalığın içinde öyle yabancıyım ki başka bir gezegenden insanları izliyor gibiyim.
Hayat bazen pamuk ipliğine bağlı.
Yol ayrımları sizin de canınızı hiç yakar mı? Evet şu güçlü kadın olma meselesi, hani kariyerli olandan… Ya kalp ? Eksik, yarım, sessiz ne kadar kalabilir? Güçlü kadın olmaktan istifa etme hakkım varsa kullanmak istediğim bir gün, tam da bugün.
Hayat bazen pamuk ipliğine bağlı.
Avaz avaz bağırmak, aynı anda sus olmak istiyorum. Bazen çok cesur oluyorum, bazense korkuyorum.
Hayat bazen gerçekten pamuk ipliğine bağlı.
